آلودگی صوتی و نوری از انسان ، تولید مثل پرندگان را تغییر می دهد
بر اساس تحقیقات جدید یک تیم در دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا ، که در 11 نوامبر در Nature منتشر شده است ، آلودگی صوتی و نوری که توسط انسان تولید می شود ، برای همسایگان پرندگان دردسرساز است.
با استفاده از داده های ماهواره ای ناسا ، محققان دیدگاه پرنده ای از چگونگی تأثیر منفی صدا و نور بر تولید مثل پرندگان در آمریکای شمالی گرفتند. این تیم همچنین کشف کرد که این عوامل ممکن است با اثرات تغییرات آب و هوایی ارتباط برقرار کنند و یا حتی پاسخ پرندگان را مخفی کنند.
در چند دهه گذشته جمعیت پرندگان حدود 30 درصد کاهش یافته است. دانشمندان و مدیران زمین به دنبال درک آنچه باعث کاهش و معکوس کردن روند شده است ، تأثیرات آلودگی صوتی و نوری را تا حد زیادی نادیده گرفته بودند ، تا اینکه مطالعات اخیر نشان داد که این عوامل استرس زا می توانند به انواع خاصی از پرندگان آسیب برسانند.
قبل از پرتاب دستگاه رادیو متر تصویربرداری مادون قرمز قابل مشاهده (VIIRS) روی ماهواره مشترک NASA-National Oceanic and Atmospheric Association (NOAA) Suomi National Polar-Orbiting Partnership (NPP) در سال 2011 ، داده های آلودگی نور با وضوح بالا وجود نداشت در چنین مقیاس بزرگی این مطالعه جدید با استفاده از داده های VIIRS تصویری در سراسر قاره تولید کرده است.
مطالعه ما شواهد جامعی را نشان می دهد که سر و صدا و نور می توانند به طور جدی تولید مثل پرندگان را تغییر دهند ، حتی در مواردی که سایر جنبه های فعالیت های انسانی را در نظر می گیریم. " در مطالعه تیم تحقیقاتی مجموعه وسیعی از مجموعه داده ها - از جمله مجموعه های جمع آوری شده توسط دانشمندان شهروند از طریق برنامه NestWatch - را بررسی کرد تا ارزیابی کند که چگونه نور و سر و صدا بر موفقیت تولید مثل 58506 لانه از 142 گونه پرنده در سراسر آمریکای شمالی تأثیر می گذارد. آنها فاکتورهای مختلفی را برای هر لانه در نظر گرفتند ، از جمله زمان سال تولید مثل و اینکه آیا حداقل یک جوجه از لانه فرار کرده یا پرواز کرده است.
تولید مثل پرندگان همزمان با اوج در دسترس بودن غذا برای تغذیه بچه های آنها است ، زیرا نشانه های نور روز هر سال تقریباً در همان زمان تولید مثل می کنند. محققان دریافتند که آلودگی نوری باعث لانه سازی پرندگان می شود به اندازه یک ماه زودتر از حد طبیعی در محیط های باز مانند علفزارها یا تالاب ها و 18 روز زودتر در محیط های جنگلی. نتیجه این امر می تواند عدم تطابق در زمان باشد - به عنوان مثال ، جوجه های گرسنه ممکن است قبل از آماده شدن غذای آنها بیرون بیایند. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است این لانه های اوایل فصل حداقل در رشد یک جوجه موفقیت کمتری داشته باشند ، اما با تغییر اوضاع اوضاع پیچیده است.
با گرم شدن این سیاره ، غذای پرندگان به دلیل گرمتر شدن هوا زودتر در دسترس است. پرندگانی که زمان تولید مثل خود را حفظ می کنند ، زیرا ساعت داخلی آنها تغییر می کند در طول روز ممکن است جوجه های کمتری زنده بمانند زیرا منبع غذایی که به آنها اعتماد می کنند از قبل آمده و رفته است.
فرانسیس گفت: "ما کشف كردیم كه پرندگانی كه در زمان افزایش تولید مثل در پاسخ به افزایش آلودگی نوری پیشرفت می كنند ، در موفقیت تولید مثلی بهتری دارند." "یک تفسیر احتمالی از این پاسخ این است که آلودگی نوری در واقع به این پرندگان اجازه می دهد تا" به سرعت "دسترسی به مواد غذایی زودتر به دلیل تغییر آب و هوا را" جبران کنند ".
این یافته ها دو نتیجه گیری در مورد پاسخ پرندگان به تغییرات آب و هوایی را نشان می دهد. اول ، حداقل به طور موقت ، پرندگان در شرایط روشن ممکن است تغییرات آب و هوایی را بهتر از مناطق تاریک ردیابی کنند. دوم ، هنگامی که دانشمندان فکر می کردند پرندگان زمان تولید مثل خود را با تغییرات آب و هوایی تنظیم می کنند ، از آنجا که مطالعات زیادی در مناطق آلوده به نور انجام شده است ، پرندگان در واقع به نشانه های نور پاسخ می دهند.
هنگام بررسی آلودگی صوتی ، نتایج نشان داد که پرندگانی که در محیط های جنگلی زندگی می کنند نسبت به پرندگان در محیط های باز حساسیت بیشتری نسبت به صدا دارند.
محققان با جزئیات بیشتر در 27 گونه مختلف پرنده ، به دنبال ویژگی های فیزیکی بودند که می تواند تغییرات واکنش گونه ها به نور و سر و صدا را توضیح دهد. توانایی دیدن یک پرنده در نور کم و سرعت تماس آن مربوط به واکنش گونه ها به نور و آلودگی صوتی است.
هرچه چشم پرنده قادر به جذب نور باشد ، بیشتر گونه ها در اوایل سال زمان تولید مثل خود را در پاسخ به آلودگی نوری جابجا می کنند ، و بیشتر گونه ها با بهبود موفقیت لانه از آلودگی نوری بهره مند می شوند.
آلودگی صوتی لانه سازی پرندگانی را که آهنگ آنها با فرکانس پایین تری است به تأخیر می اندازد و بنابراین از طریق سر و صدای انسان با فرکانس پایین شنیدن آنها دشوارتر است. تصمیمات جفت گیری براساس آواز نر گرفته می شود و در برخی موارد ، زنان باید آواز نر را بشنوند تا از نظر جسمی برای تولید مثل آماده شوند.
این صفات و نتایج خاص محیطی پیامدهای شدیدی در مدیریت زمین های وحشی دارد. توسعه دهندگان و مدیران زمین می توانند از این مطالعه برای درک چگونگی تأثیر برنامه های آنها بر پرندگان استفاده کنند. به عنوان مثال ، فرانسیس می گوید ، "آیا این یک پرنده جنگلی است؟ در این صورت ، احتمالاً حساسیت بیشتری به نور و صدا دارد. "
این مطالعه اولین گام برای دستیابی به هدف بزرگتر ، ایجاد شاخص حساسیت برای همه پرندگان آمریکای شمالی است. این شاخص به مدیران و متخصصان حفاظت از محیط زیست اجازه می دهد چندین ویژگی فیزیکی را برای یک گونه مورد بررسی قرار دهند تا ارزیابی کنند که چگونه عواملی مانند آلودگی صوتی و نوری روی هر گونه تأثیر می گذارد.
منبع www.nasa.com
